Een vlucht met veel hindernissen

We zijn moe, heel moe van een mooie maar bewogen vlucht.  

Het begon al in Zaventem.  Na het electronisch ingeven van onze gegevens lukte het maar niet (zelfs niet met hulp van een technieker) om onze boardingpassen uit de machine te krijgen.  Op de goede oude manier (incheckbalie) is het dan toch gelukt.   Maar dan merkten we in de taxfree zone dat Bram zijn boardingpass verloren was.  Na lang zoeken bleek dat hij de pas in het bakje voor de scanner had laten liggen.  Probeer maar eens terug daarnaartoe te geraken, een hele expeditie hoor.  Maar soit, gelukkig lag de pas daar en was ons volgende probleem opgelost.  

Onze eerste vlucht was heel leuk: een klein vliegtuig, heel mooi weer en daardoor mooi zicht op Brussel, Antwerpen, zeeland, Rotterdam, den haag en Amsterdam.  

Aangekomen in Schiphol werden we aan een volgende controleronde onderworpen.  We hebben echt veel en lang in de rij staan aanschuiven en werden veel gecontroleerd.    De vlucht zelf was lang en vermoeiend maar we zagen vanuit de lucht IJsland en Groenland, heel apart.  In Salt lake city was het opnieuw lang aanschuiven aan de controle maar dat was allemaal niet erg tov ons volgende probleem:  bleek dat onze bagage niet meegekomen was.  1 valies, daar konden we nog inkomen maar 8 valiezen?  Blijkbaar zijn ze naar Atlanta gestuurd.  We moeten ons hier nu behelpen: we hebben tandenborstels en tandpasta gekocht, ondergoed, ... Echt het meest noodzakelijke.  Hopelijk zijn de valiezen hier snel en komt onze reis verder niet in het gedrang.  

Ondanks de vermoeidheid, hebben we vandaag  ook al een stadsbezoekje gedaan.